Obiło Ci się o uszy słowo "kigurumi"? A może kojarzysz kombinezony w formie zwierzaków, jak takie śpiochy, tylko że dla dorosłych? Przyszła pora, by mój uszyty dziki zwierz ujrzał nareszcie światło dzienne. Oto mój włochaty kombinezon-zwierzak! 😃
Co to kigurumi?
Zabawne stroje-zwierzaki na całe ciało - jak takie śpiochy dla dorosłych - to tak zwane kigurumi. Nazwa pochodzi z języka japońskiego i znaczy właśnie to, co widać, czyli kombinezony-zwierzaki.
Normalnie można je kupić online w sklepach zagranicznych, chociaż na polski rynek też już wchodzą z kopyta. Jeszcze kilka lat temu trudno mi było dorwać odpowiedni zwierzakowy strój nawet w second-handach, a widziałam już goryle, króliki, tygryski czy lwa - tego ostatniego dorwała dla siebie moja młodsza siostra.
Jednak kombinezon-lew (pokazałam go po raz pierwszy w → podsumowaniu Akcji:Reperacji z listopada 2018) okazał się nieco za mały w kroku i musiałam pokombinować jak go powiększyć, żeby siostrze było w nim wygodnie + lew wzbogacił się także o ogon z chwostem, jak na króla zwierząt przystało! Na ten moment zdradzę, że wszystko ładnie się udało i instrukcje na przeróbkę za małego kombinezonu/kigurumi także niebawem wlecą na blog 😊.
Z braku odpowiedniego modelu kombinezonu dla siebie (chciałam coś mocno zwierzakowego, ale także zabawnego, żeby strój poprawiał mi humor podczas gorszych dni) postanowiłam wziąć materiał w ręce i uszyć coś według swojej wizji. Coś indywidualnego. Szalonego. Dzikiego niczym zwierzaki żyjące w lasach!
Skąd pomysł na uszycie DIY kombinezonu-dzika?
Kilka lat temu wpadłam przypadkiem na YouTube na kanał pewnej kreatywnej dziewczyny z Australii - Annica Victoria.
W swoich filmikach pokazuje ona jak można stworzyć modne - i często bardzo dziwne - ubrania czy akcesoria własnoręcznie, bez dużego nakładu pieniędzy. I wrzuciła film o tym, jak uszyć kombinezon-zwierzaka, dokładniej w formie różowej świnki... Przepadłam od razu! Musiałam uszyć coś dla siebie w podobnym stylu. A że śwince niedaleko do dzika z lasu, to pomysł na A'dzikowy kombinezon sam się zrodził podczas oglądania filmiku. 😊
Szycie kombinezonu-zwierzaka DIY - materiały
Przeszukałam pasmanterie internetowe, by znaleźć materiał idealny na mój pomysł na kombinezon-dzika. Miało być puchato i włochato, a skoro dzik, to najlepiej na brązowo, lecz koniecznie z uroczym, różowym ryjkiem oraz dużymi oczami...
Znalazłam w końcu w jednej z pasmanterii online odpowiedni materiał-futerko w brązowej barwie. Do tego nieco różowego pluszu a la minky (to akurat dorwałam z jakichś materiałowych ścinek z domowych zapasów) i mogłam zacierać łapki przed robotą przy maszynie.
Pozostałe akcesoria i przydasie znalazłam w domu: długi zamek błyskawiczny (musiałam wykorzystać suwak w jasnej barwie, nigdzie nie mogłam dostać brązowego koloru - ani w internetach, ani stacjonarnie!), do tego biała tkanina na oczy, farby akrylowe na namalowanie źrenic, nici do szycia w odpowiednich odcieniach też już miałam. A, i jeszcze Asystenci do spraw Kreatywnych, czyli kocia ekipa.
Jakież te łobuzy były malutkie! ❤ Szary Gumball miał na tym zdjęciu jakieś 5, a rudy Putin 4 miesiące. Od pewnego czasu oba kociaki mieszkały z nami i potrafiły w widoczny na zdjęciu sposób mi pomagać. I tak za każdym szyciowym razem. 😂 Wszystko uchodziło im bezkarnie, w końcu ich urok osobisty powalał każdą osobę na łopatki. Chociaż obecnie też zdarza im się coś spsocić, np. zrzucić ulubiony kwiat mojej mamy z parapetu, ale później przychodzą na mruczanki, wygrzeją podczas zimniejszych wieczorów i jakoś tak o ich psotach się zapomina. 😉
Szycie kigurumi DIY - etapy powstawania dzikiego kombinezonu
Szycie kombinezonu-zwierzaka, czyli kigurumi, zaczęłam od zmierzenia ciała, kluczowych wymiarów sylwetki (ramiona, cycki, biodra, długość nogawki, długość całego ciała bez głowy itd.), a następnie... posłużyłam się swoimi ubraniami, by przygotować części na strój. Tak było o wiele łatwiej. 😂
Na złożonym na pół futerkowym materiale położyłam swoje spodnie + bluzkę. To ubrania, które w tamtym czasie na mnie pasowały rozmiarowo, były dość dopasowane (leżały blisko ciała, nie opinały - rzec można takie w sam raz), więc musiałam doliczyć odpowiedni zapas materiału na "luzy" w kombinezonie i na zszycie ze sobą poszczególnych części.
Cały tułów wycięłam w jednym kawałku, tzn. jedna część: góra + nogawki przodu i do tego druga, tylna część. Osobno wycięłam i przyszyłam rękawy, a także ściągacze w nogawkach oraz przy mankietach.
Poniżej moja uśmiechnięta sznupka po pierwszej przymiarce. Już dało się wyczuć, że szycie - nawet jak nie pójdzie mi idealnie - to i tak zakończy się sukcesem! ☺
Przymierzałam kombinezon od lewej strony - tak było łatwiej pozaznaczać ewentualne miejsca do poprawek krawieckich niż jak się to robi od prawej strony (trzeba później "przerzucać" zaznaczenia na lewą stronę i czasem można zrobić przy tym głupie błędy - coś o tym wiem).
Na tym etapie został do wszycia jeszcze zamek błyskawiczny na przodzie, po całej długości tułowia. Do tego wycięcie+uszycie kaptura z przyszytymi doń uszkami, oczami i dzikowatym ryjkiem.
Ach, zapomniałabym - dzikie kigurumi uszyłam korzystając głównie z overlocka Singer, który dorwałam kilka tygodni wcześniej w Lildu. Maszyna do szycia kupiona za ostatnie oszczędności? To nie fanaberia, a inwestycja! 😂
Kaptur-zwierzak do kombinezonu DIY - jak powstawał?
Po uszyciu bazy kaptura stworzyłam osobno uszka oraz różowy ryjek. Dodatkowe elementy nieco wypchałam ścinkami materiałów (wykorzystałam resztki futerka po kombinezonie), a następnie przyszyłam do odpowiednich miejsc na kapturze.
Oczy dzika powstały poprzez naszycie białej tkaniny, a następnie namalowanie źrenic na białkach.
Oczywiście - jak to mówi niewidomy, wieszając oczy na wieszaku - nie obyło się bez malowania w międzyczasie innych projektów handmade. Pieseł, którego widać nad dzikim łbem, skończył jako przód materiałowej torebki na zakupy → Materiałowa torebka z psem border collie
Detale w rękodzielniczych projektach mają znaczenie i robią dużą robotę. Gdy porównasz zdjęcie powyżej z mordeczką z poniższej fotki, to jednak jest różnica, prawda? 😉
Oczka malowałam farbami akrylowymi (super się sprawdzają do malowania tkanin). Po wyschnięciu malunku musiałam przeprasować oczęta, by utrwalić farbę na tkaninie.
Po stworzeniu głowy kombinezonu, czyli uszatego i ryjkowatego kaptura, nadeszła pora na połączenie go z resztą stroju.
Kolejna przymiarka kigurumi DIY wyglądała już tak:
Przez cały czas pomagali mi koci asystenci. Tutaj rudzielec już przywłaszczał sobie pozostałe ścinki po brązowym futerku. ❤
Oto i on - własnoręcznie uszyty kombinezon-zwierzak DIY!
Kigurumi-dzik powstawał przez kilka dni. Początkowo chciałam dorobić i doszyć przy ryjku białe kły, jak to na dzika przystało, ale później z tego zrezygnowałam. Powód? Bałam się trochę, że dzik straci ten swój przyjazny urok i będzie wyglądać nieco złowrogo... A przecież to ma być milutki, puchaty strój! Bo przecież to nie musi być zły dzik jak z wierszyka Jana Brzechwy. 😉
Żeby nie było, że dziki kombinezon to piżama - o, nie! Nie śpię w nim! Jest na to zbyt grzejący (to brązowe futerko robi robotę), za to świetnie sprawdza się mroźną porą, kiedy nawet kaloryfery nie nadążają z ogrzewaniem. 😊
Kigurumi świetnie sprawdza się także podczas wylegiwania na kanapie z książką lub dzierganymi robótkami w rękach albo przy oglądaniu filmów.
Podczas pstrykania zdjęć w zieleni miałam na sobie także przerobioną, ręcznie malowaną bluzkę ze swoim Adzikowym logo. Bluzkę po raz pierwszy pokazałam we wpisie → Akcja:Reperacja - podsumowanie kwietnia 2018.
Muszę sprawdzić czy nadal się w nią mieszczę - fotka powstała rok temu, a mi się wymiary zaktualizowały na nieco większe... Może konieczne będzie powiększenie bluzki wg instrukcji → DIY jak powiększyć za ciasną bluzkę (wszywanie paneli po bokach). 😋
Jeszcze jedna sprawa - Adzikowy kombinezon w leśnej scenerii sfotografowała Michalina Krzyżanowska Photography. Cudowne zdjęcia, prawda? Ja się nadal napatrzeć nie mogę na to światło, kolory...! Pierwsza sesja zdjęciowa w moim życiu, której nieco się bałam, że będzie za sztywno, że się zepnę w sobie i wyjdę nienaturalnie, a wyszło tak fajnie! ❤
Podczas sesji Michalina napstrykała mi o wiele więcej zdjęć, które byłoby warto w końcu upublicznić (jakoś się od 1,5 roku za to zabieram - pora nadrobić zaległości!).
Jedno z ujęć możesz zobaczyć w nieco owocowym wpisie → DIY trampki ręcznie malowane, z ananasami i arbuzami w roli głównej.
Szyłam też kiedyś kombinezon, ale zupełnie inny - bardziej elegancki, glamour - no i... dla psa znajomej. 😉 Jak widać kombinezon kombinezonowi nierówny, ale pochwalić się czy podrzucić w ramach inspiracji zawsze warto → Uszyte ubranko dla psa na wystawy.
Masz już swój kombinezon-zwierzaka? Jeśli nie, to zachęcam Cię do spróbowania i uszycia własnego stroju, to świetna zabawa i wielka satysfakcja z udanego projektu! 😊
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz