Wodoodporny workoplecak handmade w wersji XL 🎒 w kolorowe gekony 🦎

U dołu workoplecaka wszyłam małe tunele do mocowania sznurków. Sznurki nie są przyszyte na stałe do boków czy dna worka, a - co za tym idzie - w dowolnym momencie można je wymienić na nowe, w żywszym kolorze czy o innej grubości.

Mimo faktu, że mieszkam blisko centrum Poznania i mam blisko do kilku stacjonarnych pasmanterii, to zakup odpowiedniego sznurka okazał się nie lada wyzwaniem!

Wiedziałam, że - kupując przez internet - nie skończy się na jednym sznurku, wydałabym pewnie o wiele więcej pieniędzy niż to konieczne. A jak się nie ma dochodów i się żyje z resztek oszczędności (w dalszym ciągu szukam stałej pracy), to się nie szasta kasą na zapasy sznurków. 😜 Stąd pobiegałam sobie po pasmanteriach wokół domu. W jednej nie było sznurka o odpowiedniej grubości i kolorze, druga okazała się zamknięta, w trzeciej też nic ciekawego nie było... Dopiero kolejne podejście zakończyło się udanym zakupem.

Ręcznie robiony workoplecak miał być możliwie jak najlżejszy. Z tego powodu tę wersję worka uszyłam bez podszewki, ale przyszyłam wewnątrz dużą kieszeń. W schowku zmieści się telefon, portfel i/albo klucze. W razie festiwalowych złodziejaszków, którzy przecinają takie worki, żeby wygrzebać z nich wartościowe rzeczy, jest mniejsze ryzyko, że jakiś gagatek przywłaszczy sobie nasze drogie szpargały.

Gdybym docelowo to ja miała nosić tak duży workoplecak, to skróciłabym sznurki, żeby pakunek nie obijał mi się o tyłek. Reszta pozostałaby bez zmian. 😉

Zrobiłam dwa podejścia do szycia idealnego workoplecaka - pierwszy okazał się za niski (dwóch czteropaków mógłby nie zmieścić), ma też zielone wnętrze z kieszenią na zamek (spokojnie, tamten uszytek też pokażę!). Obecny tu woras jest ponad 10 cm wyższy od pierwowzoru - śmiało mogę powiedzieć, że jest to rozmiar XL i nadaje się dla facetów. I tak, większa wersja powinna poradzić sobie z podwójnym czteropakiem. 😄

Wymiary niniejszego wora to ok. 37 cm szerokości i 50 cm wysokości. 

Z wodoodpornej tkaniny Oxford w tęczowe gekony powstała również sakwa na rower. Pierwszy raz szyłam taki projekt, robiłam sakwę na zamówienie i zastosowałam patenty, jakie podpowiedział mi jeden miłośnik jazdy na jednośladach. 😏

Najbardziej bawi mnie to, że w rowerowych kręgach taką sakwę określa się jako "paśnik", gdyż wykorzystuje się ją do przechowywania bidonów z napojami i przekąsek. Mogę szczerze napisać, że uszyłam paśnik dla Daniela. xD